İşte yaratıcı sinemasını bu cins sinemalar nedeniyle seviyoruz
Söyleyecek önemli bir kelamı olan yansıttığı gerçekleri işledikleri karakterleri yakından ve derinden tanıyan değindikleri kıymetli bahisleri farklı boyutlarıyla yavaşça fakat sıkı sıkıya kavrayan kendini fazla ciddiye almaz üzere izmir escort görünürken en kıymetli mevzuların altını yalın özgün ve aktif bir sinema lisanıyla çizmeyi başaran direktörlerin sinemalarını seviyoruz
Dünya ile tekrar barışmamızı sağlayan bırakın ütopyalara erişmeyi distopyaların dehşetinden kurtulma umudunun cılız alevlerini bile canlandıran bu yaratıcı direktörlerin başında Belçika sinemasının usta kardeşleri Jean Pierre 1951 ve Luc 1954 Dardenne gelmekteler
Bu defa Tori ve Lokita ile kendilerini abla kardeş olarak tanıtan Afrikalı iki genç kaçak göçmenin Belçika da verdikleri hayat savaşına tertemiz tahminen izmir escort bayan de her zamankinden daha yalın has bir gerçeğin sineması lisanıyla odaklanmışlar
Tori 11 yaşında anası büyücü olduğu için mevt tehdidi altında kalmış cin üzere hassas bir çocuktur Fakir ailesinin ömrünü sürdürebilmesini sağlamak için kapağı Avrupa ya atmaya çalışan 18 yaşlarındaki Lokita ile kaçakçıların kendilerini bindirdikleri teknede Sicilya ya giderken tanışır ve birbirlerine sahip çıkarlar
Son derece yalın bir başlangıç tüm gereksiz detaylardan arınmış duru sağlam bir senaryo alabildiğine gerçekçi sert ve öz escort izmir bir son sahne
Evvelki günlerde Christian Mungiu ile Ruben Östlund un başaramadığı çarpıcı bütünlüğü yakalayan Dardenne kardeşler üçüncü sefer Altın Palmiye yi kazanmaya çok yakınlar
Bir anda aklıma geliyor New York ta yaşayan bir Türk ressam yıllar evvel anlatmıştı Kaleminden korkulan Amerikalı bir tiyatro eleştirmeninin birinci perdedeki yansısına herkes çok değer verirmiş Zira bazen beş dakika sonra salondan çıkıp gidermiş adam Yapmayın etmeyin beş dakikada nasıl karar verebilirsiniz ki ihtarına verdiği karşılık buca escort şu olmuş Bir yemeğin bozuk ya da lezzetsiz olduğunu daha birinci kaşıkta anlamaz mısınız Şayet mizansen daha sonra tok ve başarılı olacak diye boş yere umutlanmayın o makus birinci kısmın neden çabucak farkına varmamış ki sahneye koyan direktör
Dardenne kardeşler sinemanın başından sonuna tıpkı yalın ve olgun sinema lisanını istikrarlı berrak dramatürjiyi sürdürüyorlar En değerlisi sonuç kısmında bile gerçekçilikten bir damla taviz vermiyorlar Optimistlik karamsarlık entelektüel çözümlemeler pedagojik yaklaşımlar didaktik cilveler falan onlara nazaran değil
Bir saat 28 dakika üzere kısa bir vakit içerisinde her biri yaşamsal derecede kıymetli bu kadar çok toplumsal siyasal hatta polisiye aktüel temayı nasıl oldu da birbiri içine yediriverdiler diye şaşırmamak mümkün değil