Düşünsenize 90 dakika bitmiş, uzatmalar tükenmiş, son düdük çalmak üzere.
Tam o sırada bir frikik. Trabzon barajı ve kaleci istim üstünde. Gol olmama talihi daha yüksek.
Topun başına Ömer-Marcao-Taylan geliyor. Çalışılmış bir özgür vuruş ve kaleciden dönen topun Emre Akbaba aracılığı ile ağlara gidişi.
“Şampiyonluk gitti” derken tekrar hayata dönüş.
Aslında 2 puan kaybettiler, ancak bu lig o kadar garip bir lig ki, 1 puan kazandılar, umutlarını kalan haftalara taşıdılar.
Elbette uzatma golü defoları örtmemeli.
Zira artık her maçını final havasında oynamak zorundalar ancak nerede!.
Saman alevi gibiler. Örneğin geçen hafta sonu Göztepe karşısında şampiyonluk adayı üzere oynamışlardı.
3 gün sonra ise ayakları topa gitmedi. Bu türlü olunca da Trabzonspor 2 puanı aldı götürdü!
Bir birinci 45 dakika vardı meskenlere şenlik!
Galatasaray mı şampiyonluk hesabı içinde Trabzonspor mu belirli değildi.
Oyun şablonları yoktu desek yanılmış olmayız!. Şablonları da yoktu, disiplinleri de, istekleri de, hatta ruhları da!
Kabul 6-7 eksikleri var; golcüleri hasta-sakat, son dakikada da Onyekuru devre dışı kaldı, fakat bir kadronun oyun planı olur.
Sonuçta siz Çatladıkapı Çırçırspor değilsiniz ki, alternatifleri olan bir takımsınız!
Ne bileyim 10 numara mevkiindeki isim ortaya top atar. 8 numaradaki çapraz koşu yapar, 9 numara topu ayağında meblağ değil mi?
Bu türlü birşey göremedik. Geçen hafta Falcao-Mustafa yokluğunda Halil yedek kalmış, Babel ileri uca geçmiş, Feghouli 10 numara, Fernandes 8 numara başlamıştı.
Fakat karman çorman oldular. O onu yerine kaydı, öteki durumunu kaybetti..
İleride basması gereken Galatasaray’ken Trabzon rakip alanı daha âlâ parselledi. Sanırım Abdullah Avcı da şaşırmıştır, Galatasaray’ın gönülsüz oyunu karşısında.
Hakikat dürüst top kullanabilen Taylan da geriye oynayınca durdular. Birinci yarıda 2. bölgede kaptırılan her top Trabzonspor’a yaradı. Daha 35. saniyede durum buldular, topları direkten döndü. Bu kısımda yalnızca Emre Kılınç’ın sıradan bir gol teşebbüsü vardı. Bir orta Babel çizgiye geldi, Fernandes-Feghouli yer değişti yeniden tahlil olmadı. Gönülsüz oynadılar koca bir yarı…
Fatih Terim de fakat devre ortasında müdahale etti. Nazlı Feghouli’nin yerine Halil’i aldı, genç golcüyü ileri yolladı, Babel’i çizgiye çekti. Tam sistem oturacak derken bu kere Fernandes sakatlandı. Onun yerine giren Emre Akbaba biraz istekli olunca grup toparlanır üzere oldu, atak üretkenliği sağladı, atacağı golü yedi!
Luyindama’nın indirdiği bölgede Galatasaraylı olmaması ve Le’nin çok rahat bir vuruş yapması ilginçti!
Akabinde son kozlarını oynadı Galatasaray, Arda ile Ömer’i soktu oyuna!
Maç bitti derken de gol geldi.
Tahminen de Galatasaray’ı hayatta tutan goldü.
Fakat kalan haftalarda idareden teknik takıma, futbolculardan menajerlere ve scout grubuna kadar herkes şapkasını önüne koyup oynamalı.
Zira bu kayıpların artık telafisi hiç yok! Üstelik bu uzatma golü şampiyonluğu değilse bile şampiyonlar ligini getirebilir.
